Dr Chris Rinke i jego zespół z UQ’s School of Chemistry and Molecular Biosciences karmili superrobaki różnymi „materiałami” przez okres trzech tygodni, przy czym niektórym podawano piankę polistyrenową, niektórym otręby, a innym zaaplikowano dietę na czczo.

„Odkryliśmy, że superrobaki karmione wyłącznie pianką polistyrenową nie tylko przeżyły, ale nawet przybrały na wadze” – powiedział dr Rinke. „Sugeruje to, że robaki mogą czerpać energię z polistyrenu, najprawdopodobniej za pomocą drobnoustrojów jelitowych”.

Naukowcy wykorzystali technikę zwaną metagenomiką, aby znaleźć kilka zakodowanych enzymów zdolnych do degradacji polistyrenu i styrenu. Długoterminowym celem jest opracowanie enzymów do degradacji odpadów z tworzyw sztucznych w zakładach recyklingu poprzez mechaniczne rozdrabnianie, a następnie biodegradację enzymatyczną.

„Superrobaki są jak mini zakłady recyklingu, rozdrabniające styropian, a następnie karmiące nim bakterie w jelitach” – powiedział dr Rinke. „Produkty rozpadu z tej reakcji mogą być następnie wykorzystywane przez inne drobnoustroje do tworzenia wartościowych związków, takich jak biotworzywa”.

Mamy nadzieję, że ten bio-upcykling zachęci do recyklingu odpadów z tworzyw sztucznych i ograniczy składowanie. Współautor badań, doktorant Jiarui Sun, powiedział, że ich celem jest hodowanie bakterii jelitowych w laboratorium i dalsze testowanie ich zdolności do degradacji polistyrenu. „Następnie możemy przyjrzeć się, jak możemy zwiększyć ten proces do poziomu wymaganego dla całego zakładu recyklingu” – powiedziała Sun.